જીવનનું ધ્યેય શું?
ભગવાને આપણને જન્મ આપ્યો એનું કારણ શું?
ભગવાનને આપણને જે બનાવ્યા એ યોગ્ય જ છે. આપણા માટે એ જ ઉચિત છે.
કારણકે આપણી દૃષ્ટી મર્યાદીત છે. અમુક સમય સિમા સુધીજ આપણે ભવિષ્ય અને ભુતકાળ જોઇ શકવા સક્ષમ છીએ. એટલે આપણુ અસ્તીત્વ કયા કારણોસર છે અથવા આપણા અસ્તિત્વના કયા પરિણામો મળવાના છે. એની આપણને જાણ નથી હોતી માટે આપણે આપણા જ્ન્મ/અસ્તિત્વને સમજી શકવા અસમર્થ છીએ. અથવા કહીએ તો સંપૂર્ણ યથાર્થ રીતે જાણી શકવા સક્ષમ નથી.
આપણી સમજ ક્ષમતા અંતર્ગત આપણૂ ધ્યેય આપણી અંતરાત્માનો અવાજ જ છે. કેમકે આપણા નિર્ણયો તથા એના પરિણામો જ ભવિષ્યનું નિર્માણ કરતા હોય છે. માટે આપણું કર્તવ્ય તો એટલું જ છે કે આપણા અંતર આત્માના અવાજને અનુસરવુ અને આપણા વિકાસ તથા સુખાકારીમાંં વધારો કરવા જરૂરી યથા પ્રયત્નો કરવા પરંતુ આપણા પ્રયત્નો અન્યના અધિકારોને મર્યાદીત કરવા ન જોઇએ. કેમકે કુદરત અર્થાત ભગવાન પોતાના જ સંતાનોના અધિકારોમાં સમાધાન ન કરી શકે કેમકે માતાપિતા પોતાના સંતાનોના અધિકારમાં સમાધાન કરતા નથી અને હંમેશા ન્યાયપૂર્ણ રહેવાનો પ્રયત્ન કરે છે, જો માનવીની સમજણ શક્તિ આટલો ન્યાય કરી શકતી હોય તો કુદરતની સમજ શક્તિ તો એનાથી વધારે જ હોવાની. છતાં પણ ફરી એ વાત કહેવા માંગુ છુ કે માનવીની સમજ શક્તિ મર્યાદીત છે. પરંંતુ કુદરત પોતે તો સાશ્વત છે, એજ ભૂતકાળ છે અને એજ ભવિષ્ય છે. એટલે એના ન્યાયને સમજવા માટે પણ એટલી મોટી જ દૃષ્ટી આવશ્યક છે.
આજના આપણા નિર્ણયો કાલે કયા પરિણામો લઈને આવવાના છે એ તો આપણે જાણતા નથી. આપણો અંતરઆત્મા આપણને કોઇ ધ્યેય આપે અને એ મેળવવા આપણે પ્રયત્નો પણ કરીએ છતા એ ધ્યેય પૂર્ણ જ થાય એ જરૂરી તો નથી. પરંતુ આપણા અંતરાત્મા દ્વારા નિર્દેશીત ધ્યેય મેળવવા કરેલા પ્રયત્નો આપણને ક્યાં અને કેટલા કામ આવવાના છે એ જ આપણું ભવિષ્ય નક્કી કરે છે.
રાજાની આ વાત પણ એવી જ કઈક વાત કરે છે. જે થાય છે તે સારા માટે જ થાય છે એવું વિચારી અન્યો ના અધિકારોને મર્યાદિત કર્યા વિના હંમેશા પોતાના અંતર આત્માના અવાજને અનુસર્યે રાખો.
દ્વિત્ય 